Zo,ben inmiddels van de schrik bekomen.
Afgelopen donderdag reed ik smorgens vroeg met de polo naar het werk.
Reed er de hele tijd een slome duikelaar met een busje voor mij.
Telkens als ik hem probeerde in te halen,gaf hij gas met het busje.
De polo is maar een eenvoudige 1300,dus kwam er dan niet voorbij.

Gegeven moment(ik kende de weg)wist ik dat er een lang recht stuk kwam.
Aanloopje genomen,gekeken of er wat aankwam,en ja,de weg was vrij.
Eenmaal ernaast geeft die man weer gas,had genoeg snelheid mee dus kon de polo net voor de bocht ervoor zetten.
Aangezien ik op dat moment al 120 reed,en de bocht snel dichterbij kwam gekozen voor de binnenbocht.
Kwam op dat moment niks aan(mooie overzichtenlijke bocht)
Snelheid was inmiddels wat afgezwakt naar 110 kmph,dus ga de bocht in.
Breekt opeens de achterkant uit.

Is een bocht naar link toe,polo gaat schuin verder richting een aantaal bomen.
Draai aan het stuur gegeven zodat de polo 90 graden draaide zodat ik de bomen zou ontwijken.
Kwam met de kont van de auto 20 cm hoog in een bietenbult terecht.

Al met al dus een engeltje op mijn schouder.
Eindresultaat.
2 gescheurde uitlaatrubbers waardoor de uitlaat op de grond lag,en een gekrenkt ego.

Smiddags na werktijd de auto opgehaald en de situatie bekeken.
Was die morgen vochtig,en lag nog wat restant modder van bietenwagens en andere landbouwvoertuigen.
Grootste gedeelte van de modder was weggespoelt door regen,maar lag nog klein vlieslaagje over het wegdek.
Dat maakte het wegdek dus glad.

Moraal van het verhaal.

Kijk in deze tijden uit op plattelandsweggetjes,ongeluk zit in een klein hoekje.
En hou je snelheid in de bochten laag,bochten waar je normaal wel met 140 door kan,zijn nu spiegelglad door modder en vocht.







Van de andere kant.Waar de polo staat ben ik geeindigt in de bietenbult.