Ik hem hier zooo lang uit weten te houden, maar dan ga ik toch voor de bijl.

Ik lees jullie discussie, begrijp de motivaties.
Maar, als iets structureel misloopt zit er structureel iets fout. Dat vraagt dus om een aanpak of verandering bovenin het systeem, niet inschikken onderaan de ladder.

Indien die veranderingen lastig zijn (in dit geval komt eigenlijk alles neer op de niet te garanderen rust/parkeer-ruimte) dan moet daar wederom iets veranderd worden in het systeem, en weer niet ingeschikt worden in de onderste lagen, de werknemers op de lijn.

Als ik jouw dagelijkse problemen zo lees, Alberto, dan lijkt het erop dat het parkeerruimte aanbod al net zo slecht is als het wegennet: hopeloos verouderd. Sterker nog, ik zie bakken met geld te verdienen voor de eerste idioot die een particulier parkeerplaatsnetwerk begint met gegarandeerde rust/parkeer gelegenheid voor truckers. Open er een aantal door NL heen en sluit wat deals met de grote vervoerders!
Overal waar een systeem faalt is een oplossing, en zelfs een gat in de markt

In grote lijnen zijn we het allemaal met elkaar eens als ik een paar pagina's terug lees, of ons stuur nou aan twee voorwielen, een roer of een paar flappen vast zit. In mijn beroep is het net zo onzeker als in jouw beroep: een geschaarde caravan op jouw A99, een gezonken Duitser in de Eems of een vette bougie in mijn straalmotor...de gevolgen zijn desastreus voor je geplande romantische etentje op plaats van bestemming.
Het verschil zit 'm in hoe we omgaan met de limiet. Mijn baas weet dat ik op de minuut dat ik uit m'n uren loop de handrem erop zet (ja die hebben we ook). Dat kan extreme gevolgen hebben, dat zou zomaar in Ouagadougou (ja dat bestaat) kunnen zijn met 400 dames aan boord. Jouw baas weet dat jij, of anders hoogstwaarschijnlijk je collegas, dat niet doen en spelen als ik het zo lees in op je verantwoordelijkheidsgevoel. Dat jij het doet komt alleen doordat je collegas het ook doen, anders deed je het niet. En omdat iedereen het doet, is het een structureel probleem....en dan ben ik weer waar mijn stukje tekst boven mee begon

Ik denk dat wel heel belangrijk is wat Sander opmerkt: voor de Nederlandse wet zijn wij bestuurders allemaal ZELF verantwoordelijk voor onze WRR. Dat wil dus zeggen dat wij hoofdelijk aansprakelijk zijn als we ons boekje letterlijk te buiten gaan...dus ook als je iemand met een klapband op de vluchtstrook schept, of in mijn geval 300 passagiers 200 meter voor de landingsbaan in de zee parkeer.

__________________