Slottijden van de verkeersleiding, missende passagiers, kapotte vliegtuigen, mensen die onderweg dood gaan of een hartaanval krijgen. Ook mijn dag duurt regelmatig langer.

Voorbeeldje bij Stijn z'n baas. Een tijd lang werd er een vlucht geplanned die precies kon binnen de rijtijdenwet in theorie. Er is een wettelijk 1,5 uur planning marge. Uiteindelijk ging het dus een keer fout en hebben ze omdat ze het op 10 minuten niet zouden halen de kist op een ander eiland neer gezet. Moest er dus met een privejet bemanning worden ingevlogen uit een ander land. Kosten wss 40.000 euro. Baas zijn eigen schuld. Als je alles precies volgens de max planned krijg je vanzelf een keer de deksel op je neus.

Jullie baas schuift het probleem af naar jullie en jullie pikken het gewoon. En als jullie zelf vinden dat jullie te weinig mogen rijden op een dag moet daar door de vakbond onderzoek naar worden gedaan hoe dat veranderd kan worden. Tot de tijd dat het is veranderd houdt na 10 uur rijden de dag op net zoals een rit ophoudt als er geen diesel meer in de tank zit.

Ik denk dat uiteindelijk jullie van parkeerplaats naar parkeerplaats gaan rijden. Het vrije gevoel van het trucken zal dan weg zijn. Net als in mijn vak. Vroeger naar een warm oort vliegen, minimaal 2 dagen op het strand liggen en dan een keertje terug. Nu meestel 10 uur vliegen, 20 uur het hotel in en dan gelijk weer 10 uur terug. Dat Peter Stuyvesant gevoel is bij ons ook al een tijdje weg. Het moet allemaal economischer in deze tijden. Maar er is een grens en die gaat over veligheid. En het is aan ons als werknemer om die te respecteren en het van de daken te schreeuwen als we onder druk worden gezet deze te overschrijden.

400 hotelkamers zoeken niet te doen? Wat denk je dat de KLM doet als er een B747 stuk gaat ergens? Juist voor 400 passagiers onderdak regelen. Doet de direkteur ook niet zelf maar daar zijn mensen voor in dienst. Allemaal onderdeel van de kiloprijs.

Alberto, volgens mij moeten we er maar een keer tijdens een biertje over lullen. Wel even van tevoren afspreken dat we niet gaan slaan