Yes, Gerrit is terug van de straler, en de bodem ziet er fantastisch uit! Na het eerst een uur bewonderd te hebben onder het genot van een biertje
(waar doorzettingsvermogen allemaal goed voor is!),
ik ben ontzettend blij met het resultaat. Maar de volgende ochtend wachte een minder ontspannen taak: het mooie, blanke metaal beschermen.
In mijn schuur, die aan een paardenstal grenst, is de luchtvochtigheid namelijk vrij hoog. Alles moest dus een goede beschermlaag krijgen, en dat heb ik uiteindelijk gedaan met zinkspray.
Hoewel ik het materiaal en de kennis heb om dit met een bekerspuit te doen, ging ik voor een pragmatische optie: spuitbussen. 120 stuks, om precies te zijn! Dit bleek simpelweg goedkoper dan zinkspray uit een blik.
Terwijl de zinkspray staat te drogen, ben ik druk bezig met de voorbereidingen voor de stukken die ingelast moeten worden. Zo heb ik de rail van de schuifdeur los geboord—ook hier heeft het roestmonster flink huisgehouden. Omdat deze onderdelen helaas niet meer nieuw te krijgen zijn, zal ik ze zelf moeten maken.
Onlangs maakte ik ook nog een uitstapje naar Menden, vlak bij Dortmund, om een BMW op te halen die zijn onderdelen zou doneren. In onze mailwisselingen had ik duidelijk aangegeven dat de auto nog rijdbaar moest zijn, zodat ik hem met draaiende motor op de aanhanger kon zetten. Het ging om een auto die een flinke aanrijding had gehad, en waar al diverse carrosserie- en interieurdelen van verkocht waren—geen probleem, want die onderdelen had ik niet nodig.
Maar bij aankomst bleek dat de verkoper niet helemaal eerlijk was geweest. Naast de eerder besproken delen bleken ook de krukaspoulie, het kleppendeksel en de carterpan al weg te zijn, evenals de aircopomp en dynamo. Zonder die onderdelen kon ik de motor niet horen lopen, en de auto was dus niet zoals afgesproken.
Daar sta je dan, na uren rijden en met lege handen. Balen, maar zo gaat het soms. Kop omhoog en weer door!
Oh, en de nieuwste video staat online! Zo kun je het hele verhaal nu zelf zien én horen—veel kijkplezier!