Die l(assen) houden het nog geen ronde uit bij serieus stunt- en vliegwerk.

Waarom?
de flex is uit de assen.
Ten eerste verzwak je de assen al door ze door te zagen.
Dan de bus erover om een beetje normale las te kunnen leggen met vaak een onjuist toevoegmateriaal.

Daarna worden er vervolgens extra zwakheden gecreëerd doordat er tijdens het lassen materiaal eigenschappen van de as veranderen in en rondom de las, dit heeft als gevolg dat het metaal plaatselijk bros wordt.
Bros is niet flexibel en kan niet tegen klappen en trillingen. En dat is nu net waar we deze assen aan bloot stellen.

Wil je het goed doen moet je voorverwarmen en na gloeien volgens vaste waarden en opwarm/afkoel tijden.
Maar dan nog is het half werk.



Zelfde geld voor afdraaien vliegwielen.
Waarom is het onveilig om standaard vliegwielen lichter te maken dan dat men al durft.
De treksterkte van het materiaal laat dit niet toe. Hoe dunner je het vliegwiel maakt hoe gevoeliger die word om door de centrifugaal kracht uit elkaar te spatten (desintegreren).

Hoe kan het dan dat er wel vliegwielen leverbaar zijn die ruim een kilo lichter zijn maar ook het 5 voudige kosten van de (normale) afgedraaide vliegwielen die men kan kopen?
Die worden gemaakt van een ander materiaal met een hogere treksterkte.
Het vliegwiel blijft nu wel heel.

Zo kan ik nog wel uren door tikken over bijvoorbeeld goedkope spruitstukken en andere mechanische bewerkingen. Bij echt goede tuning en maatwerk fabricage komt ook materiaalkennis kijken.

Een pisbak is van dezelfde HIGH QUALITY 304 STAINLESS gemaakt als de meeste (turbo)spruitstukken die worden aangeboden voor weinig.

Dus wat hebben we geleerd?
Goede producten zijn vervaardigd uit goede materialen met de juiste eigenschappen voor hun toepassing.
Goede materialen zijn duur en daarnaast is kennis ook niet gratis.

Dus echt tunen kost geld, en daar loopt het bij 99% van de tjoeners mis.