BEPERKT SLIPDIFFERENTIEEL
Een gewoon differentieel verdeelt het inkomende koppel gelijk over beide aandrijfassen naar de
wielen en laat bovendien, indien nodig, beide wielen met verschillende snelheden draaien.
Wanneer een bocht wordt gemaakt zullen de tandwielen van de beide aandrijfassen met
verschillende snelheden draaien.
Dat wordt mogelijk gemaakt doordat de satelliettandwielen op hun as kunnen draaien, waardoor de
ene halfas sneller kan draaien dan de andere.
Kracht
Dit conventionele differentieeltype heeft een groot nadeel: géén van beide aangedreven wielen kan
een grotere aandrijfkracht op het wegdek overdragen dan het andere wiel.
Het wiel met minder tractie beperkt de totale beschikbare hoeveelheid voortbewegingskracht.
Als een wiel helemaal geen tractie vindt, zoals bijvoorbeeld op ijs gebeurt, dan kan ook het andere
wiel geen kracht op het wegdek overdragen. Het wiel staat stil en daarmee ook de auto.
Er zijn verschillende typen slipbeperkende differentieels ontwikkeld. In alle gevallen zijn ze
gebaseerd op het principe dat er tussen het differentieel en het doordraaiende wiel extra wrijving
moet worden veroorzaakt, zodat er toch nog een bepaalde hoeveelheid koppel op de bijbehorende
halfas kan worden overgedragen.
De hoeveelheid koppel die aan deze as kan worden toegevoerd, kan ook aan de andere as worden
toegevoerd.
Zodoende is er voor de voortbeweging van de auto twee maal zoveel koppel als aan het
doordraaiende wiel wordt toegevoerd beschikbaar voor het wiel dat niet doordraait.
Autobestuurders met een goede rijvaardigheid in landen met veel sneeuw, weten dat de handrem
op dezelfde wijze werkt als hij op de aangedreven wielen aangrijpt.
Als hij gedeeltelijk wordt aangetrokken, zodat er enige frictie op de wielen wordt overgebracht
zonder dat ze geblokkeerd worden, kan de draaiende aandrijfas een geringe hoeveelheid koppel
overbrengen. Daardoor kan een beperkte aandrijvingskracht aan het tegenoverliggende wiel
worden toegevoerd.
Dit effect ontstaat doordat koppel alleen daar kan aangrijpen waar een bepaalde weerstand
bestaat. Zo kan bijvoorbeeld bij het vastdraaien van een moer alleen bij het bereiken van het
uiteinde van de schroefdraad - daar waar de moer gaat vastzitten - een grote kracht op de
moersleutel worden uitgeoefend.
Hoewel het aantrekken van de handrem om het doordraaien van een wiel te beperken een
effectieve methode lijkt, is het eerder een vrij primitieve noodoplossing.
Een onderdeel dat automatisch voor meer frictie zorgt is vanzelfsprekend veel zinvoller.
Het moderne ZF beperkteslipdifferentieel functioneert volgens een ander principe.
Zoals bij het conventionele differentieel drijft het pignonwiel het kroonwiel aan dat aan het
differentieelhuis is bevestigd.
Figuur toont twee drukringen, terwijl het differentieel verder is uitgerust met twee extra stellen
koppelingsplaten.
De drukringen zijn permanent met het huis verbonden door middel van "uitstulpingen" om de buitenrand; ze
kunnen echter over groeven in lengterichting van de as schuiven.
De twee stellen koppelingsplaten bevinden zich elk tussen de buitenste drukvlakken van de drukringen en de
tegenoverliggende binnenvlakken van het differentieelhuis.
ze koppelingsstellen bestaan uit angedreven en aandrijvende koppelingsplaten.
De aangedreven koppelingsplaten zijn met hun aangrijpingstanden op de tandwielen van de halfas
geplaatst, terwijl de aandrijvende koppelingsplaten in dezelfde langsgroeven als de drukringen zijn
geplaatst.
De binnenste drukvlakken van beide drukringen zijn zo bewerkt dat ze een prismavorm hebben.
De assen van het differentieel zijn in deze uitsparingen geplaatst en, net ais bij een gewoon differentieel, zijn
er twee conische tandwielen die op de beide assen lopen en met de tandwielen van de aandrijfassen in
aangrijping zijn.
Koppel
Het ZF beperkte-slipdifferentieel spert" (oefent een wrijvingsremdruk op de halfassen uit) als koppel van
beide drukringen op de beide halfassen wordtovergedragen.
De taps toelopende vlakken van de drukringen worden uit elkaar gedrukt, doordat de drukringen tegen de
assen van de conustandwielen worden geduwd.
Daardoor worden de koppelingsplaten tegen elkaar gedrukt ("gesperd") als koppel wordt uitgeoefend.
Het sperkoppel en het ingaande koppel zijn altijd aan elkaar evenredig.
Het sperkoppel is daardoor afhankelijk van de toerláme van het ingaande koppel in de afzonderlijke
versnellingen. De verhouding wordt in procenten weergegeven en wordt aangeduid als de "sperwaarde".
Deze bedraagt bv 40-45 procent.
Deze differentieels zijn precies wat hun naam aangeeft: beperkte-slip voorzieningen.
Ze sperren niet volledig ter voorkoming van snelheidsverschillen tussen de twee halfassen (een
voorziening die bij vierwielaangedreven terreinauto's wel gebruikelijk is), aangezien daardoor ernstige
problemen in het weggedrag zouden ontstaan.
De beperkende factor wordt gestuurd door het vermogen van een wiel dat kan gaan doorslippen om
de frictiekrachten van de koppelingsplaten te overwinnen

__________________
Airride kan dan wel net als siliconeborsten zijn.
Nep!!
But i like it!!!