Marco Borsato - Alles Kwijt

Ik veeg de tranen van mijn gezicht,
je hebt nog steeds je ogen dicht.
Ik zou wel uren kunnen kijken,
naar hoe je hier nu voor me ligt.
Je leefde altijd al met de dag,
maar de laatste tijd als ik je zag
had je geen zin meer om te lachen.
Ik vroeg me af waar dat aan lag,

want zo is het leven,
geluk en verdriet,
het werd je gegeven,
maar je wilde het niet.
Ben je nu gelukkig
of heb je nu spijt.
Mis je de jaren
dat wij samen waren,
want dat was toch een mooie tijd.

Ik vraag me af waar of je nu bent
en of ik je wel heb gekend,
want iets in jou waar ik niet bij kon
is aan dit leven nooit gewend.
Al kon je iets meer van me op aan
en ik had dichter bij je gestaan,
had ik je dan iets kunnen zeggen,
waardoor je dit misschien niet had gedaan,

want dit was je leven,
geluk en verdriet,
het werd je gegeven,
maar je wilde het niet.
Ben je gelukkig
of heb je nu spijt.
Mis je de jaren
dat wij samen waren,
want dat was toch een mooie tijd!

Als je kiezen mocht
waar je heen zou gaan,
zou je terugkomen naar hier
of ver hier vandaan.

Dit was je leven,
geluk en verdriet,
het werd je gegeven,
maar je wilde het niet.
Ben je gelukkig
of heb je spijt.
Mis je de jaren
dat wij samen waren,
want dat was toch een mooie tijd.

Dit was je leven,
hier was je thuis.
Waar ben je gebleven,
zo ver van huis.
Ben je verdrietig
of ben je bevrijd
en waren de jaren
dat wij samen waren
niet meer dan een verspilling van tijd.
Hoe dat ook,
je bent alles kwijt!

__________________