Ik denk dat 'als je hem goed onder controle hebt' hier het grootste struikelpunt vormt. Wij hebben hier allemaal onze machines goed onder controle. Totdat er iets onverwachts gebeurt. Wie vertelt mij dat een wheelie nooit fout gaat? Kwestie van natuurkunde: zwaartekracht, snelheid, kracht x arm = moment enzovoorts. Dat bereken je niet even en op het moment dat je over dat punt valt is het ver te laat.
En verder hoeft het idd niet altijd aan jezelf te liggen, iemand anders kan ook de mist ingaan en jou daarin meeslepen. Feit blijft wel dat het weer aan jou is hoe je daarop reageert. En met 200 km/h reageer je nu eenmaal wel net zo snel maar de afstand die je in de tussentijd aflegt is toch een stukje groter dan bij 120 km/h. Ik herinner me nog de leuke berekeningen van remweg tijdens mijn autotheorie (en dat is inmiddels toch al weer een aantal jaartjes geleden :D ).
Dat je als motorrijder niet altijd gezien wordt, kan zowel aan de spotter als aan de motorrijder liggen. Als jij veel en veel te hard rijdt en je bent een kleiner object dan een auto en je hebt misschien je licht die dag niet aan, dan ben je het ene moment nog niet zichtbaar en het volgende vlieg je al over de auto die net even rustig in wil gaan halen.
Wat mij tot slot ook nog wel eens opvalt: motorrijders in spijkerbroek. Alsof een leren jack ook je benen wel beschermt... die pakken zijn niet voor niets uitgevonden! En juist die mensen rijden vaak als idioten.
@ Steven: hoe is het afgelopen met die kevert?
|
